გაეროს მოსახლეობის ფონდი (UNFPA), პარტნიორების მხარდაჭერით, მხარს უჭერს ჯანმრთელი და აქტიური დაბერების პოლიტიკას საქართველოში. სწორედ ამ მიზნით, სახელმწიფო და კერძო ორგანიზაციებთან თანამშრომლობით, თბილისში, რუსთავსა და ქუთაისში „60+ კლუბი“ წლებია ფუნქციონირებს.
გაიცანით პროექტის მონაწილეები თბილისიდან, რომლებიც "60+ კლუბის" აქტივობებს მიღმაც აგრძელებენ მეგობრობას და სხვა ხანდაზმულებსაც მოუწოდებენ ჯანსაღი და აქტიური ცხოვრებისკენ.
თბილისში „60+ კლუბი“ 2022 წელს გაიხსნა მირზა გელოვანის სახელობის ბიბლიოთეკაში, გაეროს მოსახლეობის ფონდის, თბილისის მერიისა და თბილისის მულტიფუნქციური ბიბლიოთეკების გაერთიანების თანამშრომლობით. მის წევრებს ყოველდღიურად უტარდებათ სიმღერისა და ხატვის გაკვეთილები, ისე სპეციალურად მათი ასაკისთვის შემუშავებული გამაჯანსაღებელი ვარჯიშები და დამატებითი აქტივობები.
---------------
მაია მახარაშვილი, 63 წლის
მთელი ცხოვრება სახელმწიფო სამსახურში გავატარე. 60 წლის რომ გავხდი, ვიფიქრე, დროა, დავისვენო და გავიდე პენსიაზე. სრულიად შემთხვევით, ტელევიზიით მოვისმინე, რომ ეს კლუბი იქმნებოდა და ვიფიქრე, საინტერესო გამოცდილებას შევიძენ-მეთქი. აქ იმდენად თბილი და კარგი ატმოსფეროა - ეს არის ოაზისი, სადაც ხდება განტვირთვა, ჩვენი სულიერი დასვენება. აქ არის შექმნილი ყველა პირობა, რომ ხანდაზმულმა ადამიანებმა ბედნიერად იგრძნონ თავი და დრო შინაარსიანად და ნაყოფიერად გაატარონ.
თინათინ გაბუნია, 68 წლის
დიდი სიხარულით და სიამოვნებით დავდივარ 60+ კლუბში. [ყველას] ძალიან გვიხარია ერთმანეთის ნახვა. მე და მაიამ აქ გავიცანით ერთმანეთი და ძალიან დავმეგობრდით. თავიდანვე ერთმანეთის გვერდით დავჯექით და გულმა გული იცნო, მაშინვე გავუგეთ ერთმანეთს. როცა კარგი ამინდია, კლუბის შემდეგ კაფეში დავდივართ ხოლმე. ვცდილობთ, გამოფენებიც არ გამოვტოვოთ. საერთო ჩატიც გვაქვს და ხშირად ვკონტაქტობთ. ეს გარკვეული არტ-თერაპიაცაა. ყოველთვის ძალიან გვიხარია აქ მოსვლა. პედაგოგებიც სულ გვაქებენ და ბავშვებივით გვიხარია. ვისაც ვიცნობ და ვისაც ვუყვები აქაურობაზე, ძალიან მოსწონთ და უნდათ, თვითონაც დადიოდნენ 60+ კლუბში.
სულიკო ჩხაიძე, 85 წლის
არასდროს არაფერი დამიხატავს. აქ ერთ წელზე მეტია, რაც მოვედი, სახლში იები მქონდა და პირველად იქიდან გადავხატე. მერე, ნელ-ნელა მივყევი. ჩემმა შვილმაც მითხრა, ხატვა გონებას ავითარებს და აუცილებლად ჩაეწერეო. დავუჯერე. ვარჯიშზეც დავდივარ. ძალიან კარგია - აქ ყველა ჩემი მეგობარია, ერთმანეთთან კარგად ვართ. ადამიანებს ვხვდები, ვსაუბრობთ - ეს ყველაფერი მომწონს. ყველას, ვინც ჩემსავით ხანში შესულია, ვურჩევდი აქ სიარულს. დიდი სტიმულია.
